Terörünün rengi ne?


Türkiye’de futbol terörü biter; fakat önce düşüncemizin değişmesi lazım.
Düşüncemizin ve rağbetimizin yönü değişirse, terör de biter.

Terör aslında zihinlerde var…
Kaybettiğimiz, kaçırdığımız her şeyi geri almak için koşuyorsak oraya;
..her şeyin de verilmesini, feda edilmesini bekliyoruz…

Dert, sıkıntı, ihanet ve yani hayatın bütün gailelerinden deşarj olmak üzere, hem de büyük paralar vererek stadyumları dolduranlar arasında "tam karşılık için" orada bekleyenler oluyor.
-Sayın Peder; karımı dövdüm, komşunun kızına yan gözle baktım, filancayı dolandırdım, trafikte insanları sıkıştırdım, onbeş dakikada bir sövdüm, çok sarhoş oldum…
-Tamam oğlum, seni tamamen arındıracağım ve yüce tanrı adına seni affedeceğim ama günah çıkarmadan önce şu kutuya karşılığını koy bakalım!..

İşlenmiş günahların çıkarıldığı, yenmiş kazıkların intikamının alındığı bir "mabet" mi stadyumlar; bilet paraları karşılığında?..
Veya stadları bu gözle gören var mı?
Yahut bu duyguyu yerleştirmek için, acaba insanlara dayatmada bulunanlar var mı?



Futbolda terör bitmez;
Çünkü bütün gözler futbolun üzerinde…
Futbol kadar revaçta olsaydı; dantel işleme müsabakalarında da terör olurdu, misket turnuvalarında ve halay çekme liginde de terör olurdu!..
Terör, önce insanların zihninde var ve ikinci olarak, terör kalabalığı seviyor!

Önce kendi kelimizi kaşıyacağız, sonra kendi atımızı tımar edeciğiz ancak ondan sonra başkasının bitine piresine bakacağız.
Kimisi güneşin yükseliş ve batışına göre ibadet eder, kimiyse futbol topunun yükseliş ve inişine göre.

Hangi dünyada yaşıyorsunuz?
Sizin dünyanız ışığını hangi "güneşten" alıyor?
Arkadaşlar, futbol topu gerçek değildir…
O, gerçek güneş değildir ve her şey değildir!

Birileri futboldan hep kazanırken, senin hep kaybedecek olman da garip değil mi?
Sen istediğin sürece değil, o birileri çılgıncasına kazandıkları sürece futbolun hayatta kalacağı da bir acı gerçek değil mi?

Peki gerçek nedir?
Az veya çok hepimizin müptelası olduğumuz ve özellikle son zamanlardaki haliyle, bir illet…
Hani doktorlar; sigara içme, derler kurtarmak istedikleri hastaya ve şöyle devam ederler:
Sakın kahvehanelere girme, sakın duman altı olma, sigara içenlerin yanına bile yaklaşma!
İşte futbol, böyle bir şey!..

Futbola uyuşturucu diyenler var, günah diyenler var.
Bir de şu hikayeyi hatırlayanlar var:
Ünlü komünist devrimci Che Guevara, Bolivya’da yakalanır ve 9 Ekim 1967 günü idam edilir. Onu öldüren Mario Teran ise kurayla belirlenen askerdir.
Ceset bir helikopterin iniş takımlarına bağlanıp Bolivya yerlileri üstünden uçurularak Vallegrande’ye götürülür. Bir küvetin içine konduğu hastanede basına gösterilir. Sonra bir doktorun kestiği elleri bilinmeyen bir yere gömülür.
Hepiniz en azından silüetini bilirsiniz. Çıkartmaları, posterleri, tişörtleri bizde bile hala satılır Che’nin.
Yaşadığı bölgeyi allak bullak etmiş olan bu devrimci efsaneye nokta koymak için; 
cesedinin bağlandığı helikopter de, Gulf Petrol tarafından gaz ve petrol karşılığı Bolivya Başkanı Rene Barrientos’a verilir.

Barrientos, bu helikopterle Bolivya’yı dolaşır ve halka para saçar.
Fakat bu diktatörün gökyüzünden yağdırdığı sadece para değildir.
Helikopterden, halka binlerce de futbol topu atmıştır!..

Barrientos bir gün aynı helikopterin içinde infilak eder ve yıllar sonra kazılan bir uçak pistindense Che’ye ait olduğu söylenen kemikler çıkar.
Bunlar başka hikaye. Bizim konumuz ise futbolun odak değiştirme gücü!

"Futbol varsa başka şey yok!.."
Bunu diyen insan sayısı bu kadar çokken (görünen veya görünmeyen her türlü) terör de sanki bir veba salgını gibi stadyumlarda ve taraftarlar arasında yayılacak.

Böyle mi olmalı gerçekten?
Yani şöyle mi olmalı: Futbol izlemek varsa spor yapmak yok, parkta gezmek yok, bisiklete binmek yok… Futbol varsa; diğer spor dalları yok…
Düşünce yok, sanat yok, edebiyat yok, kültür yok…
Tiyatro yok, resim yok, şiir yok…
Dereler tepeler, çiçekler böcekler, bulutlar yıldızlar yok…
Bebeklerin ten kokusu ve ninelerin buruşuk elleri yok…

Futbol hayattır ve futbol herşeydir, diyenler aslında biliyor:
Ya futbol varsa hiç bir şey yok…
Ya da, her  şey olacaksa futbol yok!

Çünkü gördüğümüz, algıladığımız, hissettiğimiz… Ülkemize ve bütün bir dünyaya dayatılan günümüzdeki şu futbol anlayışı (zaten kendisi spor değil, eğlence olmaktan da çıktı)…
..kendinden başka her şeyi yok etmeye endeksli bir küresel terör!

Kendisi terör olan bir şeyin içinde ise, "terör var mı, varsa neden var" sorusu, hiç mantıklı değil!


Muammer Erkul
artıStop 24 Eylül 2013 Salı
www.muammererkul.com

3 yorum

  1. Ellerine, yüreğine sağlık abiciğim, çok güzel dile getirmişsin geldiğimiz korkunç noktayı… İnsanların aşırı düşkünlükleri “tapınmak” olarak adlandırılıyor ya zaten…
    Ve herşey bizde başlayıp bizde bitiyor yine. “İçimizdeki” olumsuzluklar bitince dünyadaki olumsuzluklar da bitiyor, en azından bize bulaşmaz oluyor…
    Hicran Seçkin

  2. Ellerine sağlık Ustam! Bu ‘kısırdöngü’ bu kadar güzel özetlenebilirdi. ‘Ya futbol varsa hiç bir şey yok, ya da, her şey varsa futbol yok!’

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir