Tut elimi [23 Kasım 2003 Pazar]

(…orda, yerde, bir el vardı;
tutulmamış bir el!..)

Tut elimi.
Hadi, tut elimi…
Öyle ki, seni; parmak uçlarımla, parmak izlerinden tanıyayım…
…..
Tut, elimi;
Yüreğindeki sıcaklığı duyayım…

Elim, bir gün tutulacaksa; işte bugün tutulmalı…
Ve elim, biri tarafından tutulacaksa, bu kim olmalı?..
…..
Tut elimi…
Elimi tutacaksan şimdi tut;
Canım cayııır cayır yanarken, ve kıpkızıl acılar sızarken bedenimden!..

..orda, yerde bir el vardı, gördün mü?..
…..
Tutulmamış bir eldi, veya kenetlenememiş iki elden biriydi!..
Ben düşerken, insanlar koştu elin o üzerinden…

Ben düştüm, kaldırıma boylu boyumca; karanlık oldu birden, gece sardı gündüzü!..
Ben,,, düşlerde uçan o küçük kuşum ya hani, tanımadın mı beni?..
Tutsana elimi…

Elimi tutacaksan şimdi tut… Canım yanarken,,, ve, acı sızarken kırmızı bedenimden!..
Elim… Elim, tutulacaksa bir gün; o gün, işte bugün olmalı…
Ve elim, biri tarafından tutulacaksa, bunun adı kim olmalı?..

Hadi, tut elimi…
Öyle ki, seni; parmak uçlarımla, parmak uçlarından tanıyayım…
Tut, elimi;
Yüreğindeki sıcaklığı duyayım…
…..
Sıtma taşıyan sivrisineklere daha çok benziyor, adına "insan" denilen bazı mahluklar;
Alacaklarından çok daha büyük zararlar vererek besleniyorlar!..
Ve, bir damla kan uğruna canlar seriliyor kaldırımlara…
…..
Şimdi artık;
Nasıl, "günaydın" denilebilir insanlara?..

Stop
Muammer Erkul
23 Kasım 2003 Pazar