Yavru ördek [09 Temmuz 2003 Çarşamba]

Hey!..
Hayatın daima gülümseyen yüzüne bakan, ve daima gülümseyen adam;
Ben de sürekli gülümserdim geçmişte!..

Şu an gülümsüyor olmandan bile, belki ne mühimdir biliyor musun?..
…..
Bunu öğrenmek için, şimdi beni iyi dinle.
Kulağını güzelce aç, çünkü sana birkaç sırrımı vereceğim;
İç içe sarmalanmış olarak… 

Şu an gülümsüyor olmak kadar önemlidir; bir zamanlar gülümseyebildiğini hatırlamak ta…
…..
“Bir zamanlar”, bile olsa “gülümseyebilmiş” olmak kâfidir; yüzmeyi öğrenmiş olmak gibi!..
Çünkü sen, bir ördek yavrusu gibi, yüzmeyi bilerek gelmişsen hayatın ortasına kadar; bütün sular buharlaşsa bile yüzmeyi unutmuş olmuyorsun!..
Önüne çıkan ilk su birikintisi, yüzmen için bir mekândır sana, ve ortamdır… 

Sırıtır halde beklemek değil elbet kastımız.
Ama önemli olan;
Gülümsemeye hazır kalmaktır…
…..
Yıl boyu belki kimse boğulmayacaktır plajda. Ama kulede oturan bir cankurtaran, herkes için güvendir… 

Sen, gülümseyebilen… Ve sen gülümsemeyi bilen biriysen; bu ne kadar güzel…
Kum üstüne yayılan dalgacıklarla ebeleşenler, yüzücü değil!..
Ama, gün batıncaya kadar kule tepesinden denize bakıyor bile olsa, eğer o adam civarın en iyi yüzücüsü olmasaydı;
Adına “cankurtaran” denmezdi!..
…..
Bir tebessüm, bir can kurtarıyor bazen!

Gülümsüyor olman zaman zaman önemli olmayabilir, ama “gülümseyebiliyor olman” her zaman çok önemli…
Sen, böyle güzelsin; gülümseyebildiğin için… 

Sevgili ördek yavrusu; ben, önündeki havuzum!..
Bir kere de benim için gülümse!..
Ve ılık ılık sevgilerin; pembe damlalar halinde düşsün, üstüme…

Stop
Muammer Erkul
09 Temmuz 2003 Çarşamba

2 yorum

  1. Ağabey, bazı güzel şeyleri hatırlamak için parmağa ip bağlamakla ilgili yazınız vardı. Hoşuma giden bir bilgiyi yorum olarak yazının altına eklemek istedim. Onu ararken bu yazı çıktı önüne, buraya ekliyorum.
    Bugünkü (9 Mayıs 2013 Perşembe) Türkiye Gazetesi’nin Sohbet köşesinden:
    “Sual: Bir şeyi unutmayıp hatırlamak için saati sağ kola takmanın mahzuru olur mu? CEVAP: Hiç mahzuru olmaz, iyi olur. Peygamber efendimizin de, bir şeyi unutmamak için, parmak veya yüzüğüne ip bağladığı, hadis-i şerifle bildirilmiştir. (Hâkim)

    Alperen

  2. BU YAZIYI NEVRİYE’YLE BİRLİKTE OKUDUK:))) HATTA NEVRİYE KİTABI EVDE OLDUĞU İÇİN BENDEKİ “ÇEKİRGE ÇETİN’DEN KALDIĞI YERDEN OKUMASINA DEVAM ETTİ. AZ ÖNCE:)) KİTABI ÇOK BEĞENDİĞİNİ SÖYLÜYOR EN KISA ZAMANDA İMZA GÜNÜMÜZ OLSUN DİYOR BU ÇEKİRGE:))) ŞİMDİ İKİMİZ SANA VE HERKESE ÖZELLİKLE TÜM ÇEKİRGELERE GÜLÜMSÜYORUZZZZZZZZ:))))))))))))))))) ÇOKKKK:)))

    İLİRYA

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir