Mevsimler içinde kraliçe, ece,
Onunla şenlenir şiirde hece,
Perde perde kalkıp, karanlık gece;
Güneşin şuâsı ufku deliyor,
Delişinden belli; bahar geliyor…
Uyanan âlemde mahmur nazarlar,
Körpe yapraklarda şebnemler parlar,
Çimenler üstünden kalkmış da karlar;
Yeşeren yamaçlar gönül çeliyor,
Çelişinden belli; bahar geliyor…
Yağmurlar toprağa hayat verirken,
Dağda ığıl ığıl karlar erirken,
Güneş yavaş yavaş yüz gösterirken;
Eskiyen mevsimi sanki siliyor,
Silişinden belli; bahar geliyor…
Koca çınar gizler, demez yaşını,
Dalları hazırdır, bekler kuşunu,
Kardelen uzatmış nazlı başını;
Baharın müjdesi yüzü gülüyor,
Gülüşünden belli; bahar geliyor…
Kırlar bizi bekler açmış kucağı,
Ayrı güzel yurdun her bir bucağı,
Sene pastasından mevsim bıçağı;
Artık ilkbahârı kesip, bölüyor,
Bölüşünden belli; bahar geliyor…
Hicran Seçkin