Mutluluk kuşlarının kanadı neden kırık?
En şuh kahkahamızı bölüyor bir hıçkırık…
Güneşin pürziyâsı soluyorken gün be gün,
Baht kuyusundan hüzün, keder çekiyor çıkrık…
Hakikat güllesiyle yerle yeksan ütopya,
Yaralı muhayyile; düş yorgun, ümit buruk…
Gam çarkında dilinmiş şerha şerha sîneler,
Her yara ayrı kanar, ayrı sızlar her yarık…
Zaman olur zorlanır tahammülün sınırı,
Gün çarığı sıktıkça, sıkar ayağı çarık…
Bu seyirden kendini âzâde zannedene,
Hayatın bağlarında çıkar elbet bir koruk!..
Dizilse vitrinlere acılar ki rengârenk,
Seçemem, hangisidir acı dağında doruk…
Mutluluk kuşlarının kanadı inan kırık,
Her insanın başında vardır dertten bir sarık…
Hicran Seçkin