Bir garip yolcu yürürüm
İstanbul’da gurbetçiye bürünürüm
Garip şairim ben
Issız şairim ben
Minik şairdim ben
Ya kimsin sen?
İstanbul’um sen misin bu gölgeyi yapan?
İstanbul’um sen misin uçsuz yarlardan beni atan?
Gemi midir, şurada batan?
Mürettebat var mıdır içinde yatan?
Şehirdir yaşanan
Hayata anlamını veren
İnsanıdır, İstanbul’u İstanbul eden
Yağmurudur İstanbul’luya toprak kokusunu yaşatan
Bir garip şairim ben
İstanbul musun sen?
Seni tanıyamıyorum İstanbul’um
Seni çözemiyorum
Seni göremiyorum
Karşımda bir garip şehir görüyorum
Biri şanımı yazar
Biri kuyumu kazar
Bu şehirde böyle
Değildi böyle uzak şehirde
Biri gelir
Dost ol der yalvar yakar
Ama seni de o yakar
Sonra matem notanda ağlar
Kendini numaradan kardan atar
Yarda yatar
Kalbin ona bakar
Gene seni o yakar
Özledim İstanbul
Eskiyi ,
O ahengi,
Eski günleri özledim!
Biri suratına tokat çakar
Ama yeri gelir senin acınla yanar
Yeri gelir hasta, adama bakar
Yeri gelir hasta adama, bakar.
Değilsin aslında garip
Ama değilsin normal de
Sana yeni bir ad “garipimsi”
Sen tuhafımsısın
Tanıyamıyorum
Anlayamıyorum
Ben mi değişiyorum?
Demişler ya hani
"Deliye göre biz deliyiz, bize göre o deli"
İşte bu kadar garip şehirsin…
Yunus Emre Öksüz
Sevgili Yunus Emre, ne kadar şanslısın. Bu sitede senin yazdıklarını okuyan nice edebiyatçı, şair, gazeteci abilerin, amcaların, ablaların, teyzelerin var…
Onlar çok tecrübeli oldukları için senin bu yaşında yazdıklarına bakmıyorlar; ileride mesela otuz yaşında yazacaklarına bakmaya çalışıyorlar.
Şimdi sen şunu yapmalısın:
Onlarla irtibat kurmalısın, onlara danışmalısın.
Açık yüreklilikle sormalısın: “Bu yazdığım satırlarda düzeltmem gereken bir yer var mı, lütfen bana yol gösterir misiniz?” Demelisin.
Misal vereyim:
Bir insan İstanbul’da doğsa ve ondört yaşına gelse, bu şehrin her semtini caddesini sokağını bilebilir mi?
Belki “Evet bilirim” der, ama aynı insan otuzdört, kırkdört, ellidört yaşına geldiğinde; “ben on sene evvel kendi şehrimi tanımıyormuşum” diye düşünür.
Değil mi?..
Şiir de işte buna benziyor:
Hatta belki de İstanbul’dan bile geniş bir şehirdir sanat. Her sokağı, her köşesi sorulması, öğrenilmesi gereken bir güzel şehirdir…
Sen akıllı bir çocuktun, delikanlı oldun.
Şimdi, sana hayatının ipucunu vereyim mi?
Lütfen beni iyi dinle:
Sormayana söylemezler!
Örnek; Taksim meydanında kafan karışsa, şaşırsan, birileri senin yanına gelip: “Sevgili yavrum, Beykoz otobüsü şuradan geçer” der mi?..
Elbette demez.
Bunlardan ne anlamak lazım?..
“Ben yardım almaya hazırım” dersek, gideceğimiz yere daha hızlı varırız.
Değil mi?..
İnsanlarla irtibat kurmaya çalış.
Elini uzatırsan, tutan olur.
Bu da sana (herkese yazmayacağım) bir sahur vakti mektubuydu…
Sevgimle.
M:)
Öncelikle bu mektubu yazdığınız için size çok teşekkür ederim.
Söylemiş olduklarınıza tamamen katılıyorum.
Ben de birçok eksiğimin olduğunun farkındayım. Söylediğiniz tavsiyleri dikkate alacağım.
Saygılarımla.
YUNUS EMRE ÖKSÜZ
Merhabalar yüreği engin Yunus Emre Öksüz.
Şiirinizi okurken ilk etapta, burada bir cevher saklı; şairliğe aday bir yürek var burada diyor yazdıklarınız.
Yüreğinizin derinliği gerçekten hissediliyor.
Burada cevher var, değerli bir maden var, var da, ne istiyor biliyor musun?
Şu an için hoşuna gitmeyebilir bu yazdıklarım ama;
İşlenmek istiyor…
Evet Yunus Emre, şiirini okuyalı epey oldu.
Fakat bu düşüncemi yazsam mı diye düşünürken, Muammer Erkul yorumunu görüp cesaret aldım.
Yanılmamışım sizde bir cevher olduğunu hissetmekle.
Muammer Erkul yorumuna, verdiğiniz cevap doğruluyor bu hissimi.
İnşallah bu yolda daha çok ilerlemeler kaydedersiniz.
Dualarımla selamlar…
SULTAN YÜRÜK
Ooo, bakar mısınız, Sultan hanım Yunus Emre’ye cevap yazmış…
İnanın ki imrendim hani.
Sevgili Yunus Emre,
Senin yaşında iken Sultan hanım gibi bir usta şair, bana bunları yazacaktı ve “işlenmen gerek” diyecekti de, ben;
“Şiir konusunda ben sizin ellerinizde şekillenmek istiyorum efendim” demeyecektim, bu mümkün mü?..
Biliyor musun, sen çok şanslı bir çocuksun.
Herkese kısmet olmaz yani bunlar..
Fırsatı kullan, kıymetini bil!
Olur mu?
Sevgler selamlar
M:)
Sayın Sultan Yürük ;
Bana yazmış olduğunuz yorumu okudum inanın ben de böyle bir yardım karşıma çıkar mı diye düşünüyordum. Ve çok şanslıyım ki sizin gibi usta bir şair şiirimi okudu ve böyle bir yorum yaptı. “Hoşuna gitmez söylediklerim” diye yazmışsınız ama eksiklerimin ortaya çıkması hoşuma gitti.
Çünkü ben de birçok eksiğimin olduğunun farkındayım. Ve sizden yardım almak istiyorum. Nerelerde hata yapıyorsam eleştirin ve bunları söyleyin ki, yazdıklarım şekillenmeye başlasın.
Saygılarımla…
YUNUS EMRE ÖKSÜZ
Merhabalar sevgili Yunus Emre.
Evvela estağfirullah diyeyim; ziraa ben tam usta bir şair değilim.
En azından kendimi henüz öyle hissedemiyorum.
Öyle sanıyorum ki, öğrenebildiğim, öğrenemediklerimin yanında devede tüy bile değildir.
(Muammer abin de çok abartmış.
Ya da o güzel yüreği, güzel baktığı için, öyle güzellikler görmüş. İnşallah diyerek, kendisine teşekkürlerimi iletirim.)
Yunus Emrecim, sizinle bir şekilde bir irtibat kuralım.
Bildiğim ve de dilimin döndüğünce elimden geleni esirgemeyeceğim inşallah.
Muammer Erkul’dan email- msn adresimi alabilirsin.
Hatta cep numaramı da.
Çünkü buradan yazacağım üç beş kelime ile anlaşmamız pek kolay olmayabilir.
Sizinle olan yazışmalarımızı da düzenlenmiş olarak, şiire yeni başlayan ve şiiri ciddiye alanların faydalanmaları için, yine buradan, “duygu bahçemiz” yoluyla ulaştırabiliriz.
Her sanatta olduğu gibi, şiir de evvela, yaradılıştan Hak vergisi bir istidat.
Bu da sizde mevcut gördüğüm kadarıyla.
Gerisini de konuşabilmemiz dileklerimle, esenlikler diliyorum.
Sevgim ve dualarımla selamlar…
SULTAN YÜRÜK