Yüreğe can geldi imbat sesinden,
Bir lahza demeden tanışık oldum.
Geceme hürriyet verdim günlerden,
Sıyrıldım öfkeden, düştüm, savruldum;
Teması gerekti bana güllerden,
Ne sordum yollara, ne de soruldum…
Benzime kan geldi, serde heyecan,
Hasreti kökünden biçtin, bitirdin!
Ufacık mutluluk zevke heyelan;
El ettin ömrüme; güle çevirdin,
Lidersin sürüye bense bir yalan,
Mutlu duyguları sele çevirdin…
Duyguma han geldi, bittim demeden;
Bilmem ki umut mu zorda ellerin?
Bunalan gönlümü açtı penceren:
Ateşler bu gece serin mi serin,
Hoşgeldin; gülünce bana ses veren;
Seninle doluyum, gönlümde yerin…
İlhan Palalı
2010-10-04