Düşerken, elimden ne güzel tuttun;
Ya sonra arkamdan vurmasan ne var?
O coşkun sözlerle güzel, uyuttun;
Şimdi ardın sıra yormasan ne var?
Yollarım çarpıktı; gelmek zor oldu…
Gözlerim kan ağlar; gülmek zor oldu…
Hayatın bağları, ilmek kor oldu;
Tuttuğum dalları kırmasan ne var?
İçimde heyecan, istekti onlar;
Bir düştü, hayaldi, dilekti onlar…
Gönlüme tebessüm gül ekti onlar,
Zamansız, hoyratça dermesen ne var?
Sevgidir, emektir kaybolup giden…
Bir aşka ermeden savrulup, biten…
Bu yanmış yürektir dumani tüten…
Felek vakti vurmuş; sormasan ne var?
İlhan Palalı
2010-10-04