Ben: Notumu gördün mü?
🙂
O: Gördüm abiciğim.
Ben: İşleri benim başıma atmaya çalışma öyle 🙂
O: 🙂
Ben: İyi misin?
O: Teşekkür ederim,
iyiyim.
Ben: İyisin demek ki, maşallah sana.
O: Eh işte
diyeyim de dua et…
Ben: Yabancı yerlerden gelen yazıları iyi okumak lazım.
Herkes incelikleri bilmez ya onun için.
Bir de çok uzun olunca ben de okumam sen de okumazsın.
O: Evet…
Sen [içindeki yanlış ve fazlalıkları] çıkartırsın diye olduğu gibi sana atmıştım.
Ben: Ben çıkartırım diye mi? Bak sen şuna 🙂
O: 🙂
Evet.
Ben: Peki sen elden geçirirsin, değil mi?
Öyle çok ince elemeye lüzum yok, bildiğin gibi işte.
Lazım olduğu kadarını.
Orda mısın?
O: Sondaki ayeti kerime mealini çıkartmalı mıyım?
Ben: Bilmiyorum ki, dinimizislam’da gördün mü hiç o konuyu?
O: Görmedim abiciğim.
Şimdi sormayı da düşündüm, pek bilinen bir şey değil bu galiba.
Ben: Zaten hepsini değil, küçük küçük yorumlar şeklinde gireriz onları.
Ahmet abi TEL’İN İŞİNİ ZATEN HERKES YAPIYOR, bizim işimiz dua etmek lanet etmek değil, dedi…
Yazı aynen giriyor ama, bu yazı için söyledi onu…
Zaten not ettim…
İstersen, bizim yazının içinde VADEDİLEN kelimesi var ya, oraya atıfta bulunarak bir kaç satır yaz… Çok ağır olursa düzeltirim, ama çok uzun olmasın.
O: Tamam abicim.
Ben: O konular birkaç bölümde olabilir.
Tamam canım…
Hayırlı geceler.
O: Bilgilerin doğruluğu için dinimizislam.com’a göndereyim mi?
Hayırlı geceler dedin. Daha gece olmadı kiii…
Yatacan mı 🙂 bu saatte?
Ben: Hayır hepsini gönderme, çünkü SORANA SÖYLEMEK LAZIM ya, onun için.
O: Hadis-i şerifi sorayım o zaman.
Ben: Soru olarak sor, şu konu böyle mi, şunu diyebilir miyiz gibi. Yoksa bir romanı gönderip bunun içinde bir sakatlık var mı denmez, ÖRNEK VERDİM YANİ ABARTARAK…
O: 🙂
Tamam…
Simit napıyor?
🙂
Ben: YARIM GÜN UYUYUP SONRA KUDURUYOR… SONRA TEKRAR UYUYOR
🙂
O: :)))
Ben: Öyle işte…
O: Çok çabuk kızmışsın.
Ben: Belki ikimiz birden atılırız evden!
🙂
O: 🙂
Buraya gönderin Simit’i!
Ben: Uyurken iyi canım, problem yok.
Uyanıkken fenaa…
O: Yarım günde problem yani…
Ben: Öyle işte…
Bizim eve asla kedi giremezdi, buna bile şükür 🙂
O: Ciddi mi; niye giremezdi?
Ben: Şimdi bizimle yatakta yatıyor, büyük gelişme…
Böyle işte, hadi iyi AKŞAMLAR.
O: Gerçekten yanınızda mı yatıyor?
Çok tatlııı…
Ben: Evet, adam gibi uzanıyor… Upuzun oluyor…
O: :)))
Koynumda kedi uyutmanın hayalini öyle çok kurdum ki…
Ama nasip olmadı.
Ben: BÜYÜYÜNCE OLUR
O: :)))
Ben: Bana yeni nasip oldu işte.
…
O: İşin kötüsü eski hevesim kalmadı.
Ben: Sen de benim yaşıma gel, o hooo fil bile uyutursun :)p
O: :)))
Yok onu istemem!
Ben: Ezer adamı!
O: Kedi yeter.
Aslan yavrusu da olabilir!
Ben: Tamam ben kapatıyorum 🙂 başbaş
O: Başbaş 🙂
(7 Ocak 2009)