…
Ben: VAYYY KISKANÇ!!!
O: Ayyy…
İnan ki öyle değil…
Ben: Yaa laaan cııı
Yalancııı
saaana
kiiim se
inaaan
maaaz
O: Sen de miii
inanmazsın?
Ben: Dün neler söylüyordun …’e de?
O: :)))
Ben: ..a da bi tatlı ki!
Bi ballı kiiii…
Yeme de yanında yat hesabı…
Kıskan yani haklısın.
🙂
O: …
🙂
Bak sen şimdi!
Demek öyle mesajlar hoşuna gidiyor ha?
Aşkımlı maşkımlı, öpücüklü möpücüklü…
Ben de arada kaçırdıklarımın peşinden de pişman oluyordum.
İyi!
Bundan sonra daha rahat yazarım.
🙂
Sen de dediğine diyeceğine pişman olursun!
😉
Ama kıskanma konusu, ı’ıh…
Sevmiyorum kıskanmayı da, kıskanılmayı da…
Kötü, pis duyguları beraberinde getiriyor çünkü.
Dostun, arkadaşın, sevdiğin ve sevenin kalmıyor…
"İmrenmek" ve "gayret" dedikleri miktardan fazlası zarar.
Sahibini öldürür de, muhatabı öldürtür de…
..maazallah!
🙂
Sevmiyorum ve mümkün mertebe uzak durmaya çalışıyorum o duygudan.
İçimde hissettiğimde de bertaraf etmeye çalışıyorum en kısa zamanda.
🙂
Sevgi Ailemin ise hepiciğini de çok seviyorum.
Hepsinin de en az benim kadar sana ihtiyacı var, biliyorum ki…
Seni sevsinler de, senin tarafından sevilsinler de.
Birbirimizi de çok sevsek keşke diyorum ama…
O ÇATLAK duygu karışınca işin içine,
değişiyor durum…
Halbuki karışmasa…
Ya da bertaraf edilebilse fazla miktarı…
O zaman daha sıkı kenetleniriz.
Daha büyük işler yaparız.
Daha fazla mutlu oluruz.
Ele güne karşı da daha "cici" görünürüz…
..diye düşünüyorum…
🙂
Muhabbetle…